Fibroblast, stromada en çok bulunan hücre tiplerinden biridir. Fibroblastlar mezenkimal bir kökenden kaynaklanır ve çok sayıda sitoplazmik çıkıntıya sahip uzun bir iğsi veya yıldız şekline sahiptir. Sitoplazma içinde bol miktarda düz endoplazmik retikulum ve golgi aygıtı bulunur. Çeşitli işlevlere sahiptir ve doku ve organların temel çerçevesini oluşturur. Homeostaz altında bu hücre, hücre dışı matriksin (ECM) korunmasından sorumludur. Stres sırasında fibroblastlar çevrelerine uyum sağlar ve yanıt verme ve yerel sinyaller gönderme yeteneğine sahiptir. Yaralanma zamanlarında fibroblast fenotipleri dönüştürebilir ve yaralı dokuyu değiştirmek için gerekli yapı taşlarını sentezleyebilir. Patolojik durumlarda, hücre dışı matriks aşırı miktarlarda üretilir ve kollajen düzensiz bir şekilde depolanır ve sıklıkla geri dönüşü olmayan organ işlev bozukluğuna veya görünümün bozulmasına neden olur.

Bu hücreler, tip I, III ve IV kollajen, proteoglikanlar, fibronektin, lamininler, glikozaminoglikanlar, metalloproteinazlar ve hatta prostaglandinler dahil olmak üzere çok çeşitli ürünler üretir. Sentezlenen hücre sekresyonları ciltte, akciğerde, kalpte, böbrekte, karaciğerde, gözde ve diğer organlarda bulunan ECM’yi yeniden düzenler. Fibroblastlar hem otokrin hem de parakrin sinyalleri salgılayıp bunlara yanıt verebildiğinden, ECM çevredeki hücrelerle sürekli iletişim halindedir. Matriksin yeniden düzenlenmesi, fibroblastlar tarafından üretilen, proinflamatuar sitokinler ve büyüme faktörleri tarafından aktive edilen ve düzenlenen enzimlerin parçalanması ve çapraz bağlanması süreci yoluyla gerçekleşir. Transkripsiyon büyüme faktörü-alfa ve beta (TGF-A ve TGF-B), trombosit kaynaklı büyüme faktörü (PDGF), granülosit-makrofaj koloni uyarıcı faktör (GM-CSF), epidermal büyüme faktörü (EGF) ve tümör nekroz faktörü (TNF) hepsinin fibroblast regülasyonunda etkileri vardır.

Fibroblast ve fibroblast tedavisine yönelik teorik ve pratik eğitimler yer alır.